چرا به شیر آب می گوییم شیر؟
درباره به کار بردن کلمه شير آب روايتهای مختلفی وجود دارد که شايعترين اين روايات مربوط به داستانی در زمان قاجار است که تهران به عنوان پايتخت انتخاب شده بود و با افزايش جمعيت آن تامين آب شرب سالم به صورت يک مشکل جدی نمود پيدا کرده بود. در آن سالها در تهران، مردم از آب چاه که چندان تميز و بهداشتی نبود، استفاده ميکردند. درواقع، خيلی از امراض مثل وبا که ساليان زيادی دامنگير تهرانيان ميیشد به دليل وجود همين آب آلوده و کثيف تهران بود.
نقل است که در آن زمان، شهر تهران فقط سه قنات داشت که آن هم متعلق به سرمايهداران تهرانی بود که بيشتر برای مصارف خود بهکار می بردند. يکی از اين قناتها در يکی از مناطق تهران به نام عودلاجان بود که به دليل وجود اين قنات، اين محله بعدها به نام سرچشمه خوانده شد که تاکنون هم به همين نام معروف است. اين قنات از آن فرد ثروتمندی بود که از قضا، بچهدار نمی شد. او که همه درها را براي فرزند دارشدن خود را بسته می ديد، نذر کرد اگر بچهدار شود برای تهرانيان آب لولهکشی فراهم کند. اتفاقا پس از مدتی اين مرد بچهدار شد و جهت ادای نذرش به اتريش رفت تا مهندسانی را برای لولهکشی آب به تهران بياورد.
در آن زمان در کشورهای مختلف رسم بود بر سر اهرم خروجی آب، نمادی از آن کشور باشد (بهعنوان مثال بر روی خروجی آب در فرانسه، نمادی به شکل خروس گذاشته مي شد، چرا که سمبل کشور فرانسه بود.) مهندسان اتريشی بعد از لولهکشی آب قنات سرچشمه، در اين فکر بودند که بر اهرم خروجی آب تهران چه نمادی را بگذارند و نهايتا بعد از کلی تدبير، با مشاهده پرچم ايران که در آن دوران شير و خورشيد روی آن نقش بسته بود و با توجه به مجسمههای شير در برخی اماکن تهران، اين مهندسان تصميم گرفتند بر روی اهرم خروجی آب، سر شيری فلزی کار بگذارند. اين کار عملی شد و از آن زمان به بعد مردم هر وقت براي برداشتن آب به سرچشمه می رفتند، اصطلاحا می گفتند: «رفتيم از سر شير آب آورديم.» و اينگونه شد که تا به امروز مردم همچنان می گويند از شير آب خورديم يا از شير آب آورديم. درواقع، منشأ از شير آبخوردن در قلب تهران زمان قاجار شکل گرفت و تا به امروز اين عبارت دستنخورده باقی مانده است.